Φυσικοθεραπεία Στην Εγκυμοσύνη
Η πλειοψηφία των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό αντιμετωπίζει κάποιες ιδιαίτερες ενοχλήσεις στο μυοσκελετικό σύστημα. Η φυσικοθεραπεία και ο βελονισμός μπορούν να δράσουν επουλωτικά και να ανακουφίσουν από αυτά τα συμπτώματα.
Τι μπορεί να προσφέρει η φυσικοθεραπεία και ο βελονισμός στην εγκυμοσύνη
Ο πυελικός πόνος και η ακράτεια ούρων είναι συχνές στις εγκύους. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν λόγω των ορμονικών αλλαγών και της αύξησης του βάρους.
Η αυξανόμενη πίεση που ασκεί η μήτρα στην ουροδόχο κύστη την καθιστά λιγότερο ικανή να αποθηκεύει μεγάλη ποσότητα ούρων και η γυναίκα εμφανίζει συχνουρία. Μικρή διαρροή μπορεί να εμφανιστεί με ένα φτέρνισμα ή βήχα. Άλλο σύμπτωμα που πιθανώς να εμφανίζεται είναι η ανάγκη άμεσης ούρησης γιατί γίνεται πολύ δύσκολος ο έλεγχος αυτής της λειτουργίας. Η ακράτεια ούρων δε θα πρέπει να υποτιμάται γιατί η εμφάνισή της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μέχρι και 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό, ανεβάζει τις πιθανότητες επανεμφάνισης του προβλήματος μετά από 5 χρόνια. Η επανεκπαίδευση των μυών του πυελικού εδάφους, της οσφύος και της κοιλιάς, καθώς και η εργονομία είναι παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν σε μία έγκυο και να περιορίσουν τα συμπτώματα ακράτειας.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αντενδείκνυνται το σύνολο σχεδόν των μηχανημάτων φυσικοθεραπείας.
Η αντιμετώπιση των μυϊκών, συνδεσμικών και σκελετικών συμπτωμάτων του πυελικού εδάφους και γενικότερα της πυέλου και της οσφυϊκής μοίρας βοηθά στην ομαλή λειτουργία του ουρογεννητικού συστήματος της γυναίκας.
Η θεραπευτική άσκηση, και ο βελονισμός μπορούν να συμβάλουν στην ομαλή προσαρμογή του γυναικείου σώματος, να αντιμετωπίσουν επώδυνα μυοσκελετικά σύνδρομα, χωρίς αντενδείξεις και παρενέργειες.
Ο πυελικός πόνος και η πόνος χαμηλά στη μέση επηρεάζει 1 στις 3 εγκύους. Αίτια είναι η αλλαγή του κέντρου βάρους προς τα εμπρός και οι ορμονικές αλλαγές. Ορμόνες που παράγονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν σαν αποτέλεσμα τη χαλάρωση των συνδέσμων, οι οποίοι συγκρατούν τα οστά της πυέλου και προσφέρουν την απαραίτητη σταθερότητα στην περιοχή, ώστε να προετοιμαστεί το σώμα για το έμβρυο που μεγαλώνει και τον τοκετό. Το αυξανόμενο κοιλιακό βάρος μετατοπίζει το κέντρο βάρους του σώματος προς τα εμπρός και συνεπώς οι σύνδεσμοι και οι μυς της λεκάνης έλκονται προς τα εμπρός και δέχονται μία συνεχή τάση διάτασης. Η διαδικασία αυτή είναι απολύτως φυσιολογική. Παρόλα αυτά, μπορεί να προκαλεί σημαντική δυσφορία στην έγκυο. Η θεραπευτική παρέμβαση έχει σαν στόχο την ανακούφιση από τους μυϊκούς σπασμούς στην περιοχή της πυέλου και της οσφύος, την ενίσχυση της αιμάτωσης και της λεμφικής παροχέτευσης, την αντιμετώπιση πιθανής νευρικής συμπίεσης στους μηρούς και την ανακούφιση από το πρήξιμο και την κούραση των κάτω άκρων. Παράλληλα, γίνεται εκπαίδευση ασκήσεων που βοηθάνε στη χαλάρωση των μυών της πυέλου και δίνονται εργονομικές συμβουλές ώστε να δέχεται το σώμα της εγκύου μικρότερη καταπόνηση στις καθημερινές της δραστηριότητες.
Φυσικοθεραπεία μετά τον τοκετό
Το σώμα της γυναίκας υπόκειται σε πολλές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και συνεχίζει να αλλάζει και μετά τον τοκετό. Ο τοκετός μπορεί να προκαλέσει κάποιο τραύμα στο πυελικό έδαφος, ρήξεις στο περίνεο, κάκωση νεύρων, συμφύσεις από τομές ή από την καισαρική. Συνεπώς μπορεί να εμφανιστεί κάποια δυσλειτουργία και να εμφανιστούν συμπτώματα όπως συχνοουρία, ακράτεια, πόνος κατά την ούρηση, γενικευμένος πυελικός πόνος ή πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή. Η θεραπεία έχει σαν στόχο την επούλωση των ιστών που έχουν πληγεί, την αντιμετώπιση των συμφύσεων από ουλές που έχουν δημιουργηθεί, την επανεκπαίδευση των μυών του πυελικού εδάφους, τη χαλάρωση των συνδέσμων της ιερολαγόνιας άρθρωσης και την ανακούφιση από τον πόνο και το μυϊκό σπασμό στη λεκάνη και την οσφύ.
Επιπρόσθετα, η φροντίδα του παιδιού συνεπάγεται μεγάλη καταπόνηση του μυοσκελετικού συστήματος της γυναίκας. Οι καθημερινές δραστηριότητες της νέας μητέρας οι οποίες περιλαμβάνουν το θηλασμό, την αγκαλιά και την καθαριότητα του μωρού είναι πιθανό να δημιουργήσουν μυϊκούς σπασμούς, τενοντίτιδες και πόνο στην περιοχή της πλάτης, της μέσης και των ώμων, εξαιτίας της συνεχούς άρσης βάρους και υιοθέτησης στάσεων που φορτίζουν λάθος το σκελετό. Οι τραυματισμοί των μαλακών ιστών αντιμετωπίζονται όπως κάθε άλλο μυοσκελετικό πρόβλημα και η γυναίκα ανακουφίζεται. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η εκπαίδευση της γυναίκας στη σωστή εργονομία των κινήσεων και η κινησιοθεραπεία για την ενδυνάμωσή της. Οι εργονομικές συμβουλές που δίνονται στη νέα μητέρα θα τη βοηθήσουν να εκτελεί όλες τις κινήσεις της, οι οποίες γίνονται για τη φροντίδα του μωρού, και να υιοθετεί στάσεις χωρίς να καταπονεί το σώμα της και να αποφύγει ένα φαύλο κύκλο συνεχόμενων τραυματισμών.
